Karalamalar...

Fırsat olunca insan bir şeyler karalıyor. Yoğun iş temposu yüzünden vakit ayıramıyoruz isteyipte yapamadıklarımıza... İnsanın içinde biryerlerde birikiyor resim yapma duygusu. Bulduğumuz ilk fırsatta en iyi ihtimalle kağıt kalem geçiyor elimize... Yağlıboya ise bir hayal. Kokusu burnunda tütüyor ama nafile... Dakikalar ardı ardına birbirini kovalıyor, yakalayamıyorsun. Bir de bakmışsın ki; gece olmuş. Sabah erken kalkacak olmanın zorunluğu aniden omuzlarına çöküveriyor... Emekli olmayı hayal eder oldum bu gencecik yaşımda :)

Bu çalışma çok sevdiğim iki arkadaşıma evlilik hediyeleri oldu. Hayrını görürler inşallah :)

Bu çalışma pazar yerinden bir kadraj...

Bu suluboya da yine çok sevdiğim bir arkadaşımın doğum günü hediyesi oldu...