Bir Garip Bonsai...

Yağmurlu bir Pazar gününde, durgunlaşan ruhuma ve kendini Pazartesiye hazırlamak için çırpınıp duran bünyeme inat, uzun zamandır ilgilenemediğim bosaime biraz çeki düzen verme telaşına kapıldım. Bu masum ağacı küçücük bir saksıya sıkıştırıp, hayatta kalma mücadelesini izlemek nasıl bir şeydir daha anlamış değilim fakat çok estetik durduğu kesin! Çekik gözlü kardeşlerimizin 1000 yıldan bu yana yaptıkları ve bizimde onlara özenerek; “bonsai sanatını”, “ağaç nasıl katledilir” sanatına dönüştürdüğümüz modern bir hobi haline geldi bu iş. Bir çok insanın bu işe heves ederek sonu başarısızlıkla sonuçlanmış sayısız girişimi olmuştur. Şimdilerde dekorasyon malzemelerinin satıldığı büyük alışveriş merkezlerinde, bu işin ticareti bile yapılır oldu. Bende bu ticaret sektörüne kızak tutanlardanım.

Televizyonlardaki yemek programlarında alışılagelmiş en yaygın laf; “biz daha önceden hazırlamıştık!”tır. Günümüzde artık her şeyin hazırı var. Durum böyle olunca, insan kendi kendine hazırı varken neden uğraşayım ki diyor… İşte bonsai olayında da sorun bu şekilde çözülmüş. Artık hazırı var! Var ama ne hikmetse o bonsai ilk gördüğünüz gibi hayatına devam etmiyor. Evinize getirdikten bir süre sonra yavaş yavaş yapraklarını dökmeye ve size elveda demeye başlıyor. Böylece bir katliam daha son bulmuş oluyor. Sanırım en mantıklısı kendi bonsainizi yine kendinizin yapması… Bunun içinde ciddi bir tecrübeye sahip olmak gerekiyor tabi. Bahçede domates yetiştirir gibi yetişmiyor çünkü bu. Uzun süren araştırmalar ve ardından tecrübe ile sabitlenmesi gereken bir çok girişim…

Bende önceden hazır almış olduğum bonsaimi uzun bir süre hayatta tutma mücadelesi verdim. Sonunda yırttı kefeni! Bakımı oldukça zor aslında… Hele ki iş yoğunluğu içinde sürekli eve yorgun gelen bir insansanız, çekilecek bir dert değil bu. Ha çocuk bakmışsınız ha bonsai farkı yok! Tabi bizim ki, bu işi profesyonelce yapanların yanında çok ama çok amatör kalıyor. Bu amatörlükle bile bu kadar cıngar çıkarıyorsak ötesi ne olur bilemem.
Bonsaimi, yeni filizler çıkarması için bugün canice budadım. Tesadüf bu ya; dün uydumun montajı için apartmanımızın çatısına çıktığımda bir kenarda yemyeşil olmuş yosunların varlığını fark ettim. Onlara, bonsaime arkadaş olmaları için transfer teklifinde bulundum. Hiç ses çıkarmadılar…
Ve bonsaim yeni arkadaşları ile şu an gayet mutlu…

10 gün sonra (28 Ekim);